Allah'ın bize hediye ettiği vücudumuzu ve ruhumuzu yani kendimizi sevmemiz gerekir. Kendimizi sevmek; kendimize büyük bir saygı, bedenimizin ve zihnimizin mucizevi yetenekleri için şükran duymak, kendisine değer vermek demektir.
Herhangi bir şekilde kendi iyi-liğimizi inkar ediyorsak, yani ken-dimize iyi ve güzel şeyleri layık görmüyorsak kendimizi sevmiyoruz demektir.
Kendimizi sevmeyi öğrenerek hayatımızın her alanında müthiş değişiklikler yapabiliriz. Akli, hissi ve hatta fiziki sağlığımız ancak bu şekilde yoluna girer.
Kendimizi iyi hissettiğimizde ve sevdiğimizde, hayata saygıyla, dürüstçe, boynumuzu dik olarak, güçlü bir şekilde, sevgiyle ve gerçekçi bir tutumla yaklaşabiliriz.
Yoksa hayat karşısında çabuk yeniliriz. Kendimizi gereksiz yere küçük düşürmüş ve cezalandırmış oluruz. Giderek çevremizdekileri de cezalandırır, olaylara geniş açıdan bakamaz hale geliriz.
Kendini seven insanlar iyi ilişkiler kurar, başkalarına da aynı özenle yaklaşırlar. Daha sağlıklı, daha mutlu, yerli yerinde hareket eden, verimli ve etkili davranan kişi olurlar.
Ahmet, derin bir iç çekerek oturduğu koltuktan doğrulmuş ve "kendimi sevmiyorum, çünkü nefsim azar ve gurura kapılabilirim" demişti. Ben de ona Yunus'un "Yaradılanı severim, Yaradan'dan ötürü" mısra-larını okuyarak, "sen yaratık değil misin? Başkalarını yaratık diye seversin de kendini niçin değil?" diye sormuştum. Ahmet söylediklerime hak vermişti.
Kendini sevmek kibir ve gururdan farklı.
Kendini sevmekle kibir(gurur) farklı şeylerdir. Gurur, kendimize boş yere güvenerek başkalarından kendimizi üstün görmek anla-mındadır. Yani benlik ve böbür-lenmek, kendini beğenmektir. Büyüklük taslamaktır. Bu kişiler kendilerini överler, lüzumsuz sözler söylerler. Allah'a ibadetten bile kaçınırlar, nefislerine ağır gelir. İnsanları küçümseyip yüz çevirirler. Hasta, fakir ve sakat kimselerin arasında bulunmaktan hoşlan-mazlar. Evlerinin ihtiyaçlarını kendi elleriyle götürmek istemezler.
Aslında gururlu insanlar kendilerinin sevilebilir olmadığına inanırlar ama sevilebilir biri olduk-larına başkalarını ikna etmeye çalışırlar.
Gururda gizli mesaj "ben senden daha iyiyim" olan bir üstünlük taslamadır.
Halbuki kendini sevmek böyle değildir. Gerçekten sevilebilir birisi olduğunu düşünmek, hiç reklama ihtiyaç olmadan doğal bir memnu-niyet havası yayar. Gurur ise iğreti durur.
Tabii, kendimizi sevmek kötü amellerimizi ve çirkin huylarımızı sevmek değildir. Aksine onları düzeltmek için gayret göstere-bilmemiz için de yine kendimizi sevmeliyiz.
Kendini kimler sevmez?
Dünyaya istenmeden gelen ve anne-babasından yeterli sevgi görmeyen kişiler…
Davranışları hep eleştirilen, hiç beğenilmeyen ve takdir edilmeyen, daima başkası ile kıyaslanarak aşağılananlar…
Acı dolu tecrübeler, yaşanılan ağır travmalar geçmişi dolduruyorsa..
Kendilerini sevmeyen insanların yanında büyüyenler. Kişi böylelikle daha çok yük alır ve hayatın getirdiği hayal kırıklıkları artar.
Özellikle içinde yaşadığımız toplum, insanlara karşılaştıracakları ideal vücutları sunmaktadır. Bunu televizyonlarda, basın-yayın organ-larında boy gösteren modellerle yapmaktadır. Bu da kişileri kıyasla-maya ve komplekse itmektedir.
-Şişmanlık veya başka beden kusuru varsa.. Tabii kusur olabilir, bunu büyütmek doğru değildir.
Kendini sevme egoizme kayar mı?
Hayır. Zaten gereğinden fazla kendimizi sevemeyiz. Kendimizi sevmek; güvenli olmak, sevildiğimizi, güçlü ve etkili olduğumuzu hisset-mektir. Aksine bencillik(egoizm), gurur ve kibir kendimizi yeterince sevmediğimizde ortaya çıkar. Kendimizi hakkıyla seviyorsak, tatmine, bütünlüğe ve güvene ulaşır ve bu defa başkalarına sevgi sunmak isteriz. Kendimize ve çevremiz-dekilere bir şeyler yapmak için daha çok enerjimiz olur. Kendimizin ve başkalarının kusurlarını daha rahat kabulleniriz. Her şey daha basit görünür ve bir takım şeyler kolaylaşır. Kendimizi bütün hissettiğimiz için, insanlar istediklerimizi yapmaz ve söylemezlerse aldırış etmez, üzülmeyiz.
Ne yapmalı? Ailemizi suçlamak-tan kaçınalım. Geçmiş değiştirilmez, ama gelecek şimdiki düşüncelerimizle şekillenir. Onları suçlamakla sorumluluğu onlara yıkmış oluyoruz. Halbuki düzeltmek elimizdedir. Çabaya değer, çünkü kendimizi sevmek iyi hissetmemizi sağlar?
Bu yüzden devamlı kendimizi iyi hissetmeye çalışalım. Kendimize sevgiyle yaklaşalım. Davranışlarımızı benimseyelim. "Neysem oyum, işte ben buyum" diyelim.
"Yeryüzünde insanın kavuşa-bileceği en büyük mutluluk kendi kendinden memnun olmaktır." Thomas Mann
Doç. Dr. Sefa Saygılı