BEN
Ben, meçhul gezicisi meçhuller caddesinin;
Ben, yankısından kaçan çoluk kendi sesinin.
Ben, sırtında taşıyan istenmedik günahı;
Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı.
Ben, usanmaz sahibi yolcu inmez hanların;
Ben, tükenmez ormanı ısınmaz külhanların
Ben, kutup yelkenlisi sipsivri kayaların
Öksüzün altın bahtı yıldızdan mahyalarda.
Ben, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir;
Benliğin dolabında kor ve çilekeş beygir.
Hep ben ayna ve hayal, hep ben pervane ve mum;
Ölü ve mükir, nekir; baş dönmesi, uçurum...