Şiir / Ben (Necip Fazıl Kısakürek)

BEN

Ben, meçhul gezicisi meçhuller caddesinin; 
  Ben, yankısından kaçan çoluk kendi sesinin. 
  Ben, sırtında taşıyan istenmedik günahı; 
  Allah'ın körebesi, cinlerin padişahı. 

  Ben, usanmaz sahibi yolcu inmez hanların; 
  Ben, tükenmez ormanı ısınmaz külhanların 
  Ben, kutup yelkenlisi sipsivri kayaların 
  Öksüzün altın bahtı yıldızdan mahyalarda. 

  Ben, başı ağır gelmiş, boşlukta düşen fikir; 
  Benliğin dolabında kor ve çilekeş beygir. 
  Hep ben ayna ve hayal, hep ben pervane ve mum; 
  Ölü ve mükir, nekir; baş dönmesi, uçurum...