Seyyide't Nefise, Peygamberimizin torunudur. Âlime ve muhaddis bir hanımefendidir. Bir ara İmam-ı Şafii Hazretleri hastalanır. Talebelerinden birini Seyyide't Nefise'ye yollar ve dua ister.
Mübarek kadın "Allah şifa versin" der. Talebe döndüğünde hocasını sapasağlam bulur.
İmam- Şafii Hazretleri bir zaman sonra yine rahatsızlanır, yine talebesini yollar, yine dua ister. Ama Seyyide't Nefise bu kez hüzünle mırıldanır: "Allah rahmet eylesin!"
İmam-ı Şafii ölüm hazırlıklarına başlar ve vasiyetini yazar, etrafındakilerle helalleşir. Talebelerine "Ne olur cenazeme Seyyide Hanımı da getirin" der. Kısa bir süre sonra emr-i Hak vaki olur. İmam-ı Şafii'nin talebeleri Seyyide't Nefise'yi çağırmaya cesaret edemez, ama naaşı onun ayağına götürürler. Mübarek kadın cemaatin arkasına geçer.
Cenaze namazını birlikte kılar, beraber fatiha okurlar.