Kısaca bilgilendirmek gerekirse, ev halkı anlamına gelen Ehl-i Beyt tabiri, Resulullah Efendimiz (s.a.v.) başta olmak üzere Hz. Fatıma, Hz. Ali, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin (radıyallahu anhüm) Efendilerimiz için kullanılmıştır.
Resulullah Efendimiz’in (s.a.v.) pak zevcelerinden Ümmü Seleme annemizin evinde gelen vahiyde “Ey Ehl-i Beyt! Allah sizi sadece günah kirlerinden arındırmak ve sizi tertemiz yapmak istiyor.” mealindeki Ahzab suresi 33. ayeti geldiği zaman Resulullah Efendimiz (s.a.v.) orada bulunan Hz. Ali, Hz. Fatıma, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin’i abasının altına alarak “Allah’ım bunlar benim Ehl-i Beyt’imdir, onları günahlarından temizle!” diye dua etti. Bunun üzerine Ümmü Seleme annemiz kendisinin Ehl-i Beyt’ten olup olmadığını sordu, Efendimiz ona “Sen kendi yerindesin, sen hayır üzeresin” buyurdu. (Tirmizi, Menakıb,31)
Bu hadis-i şeriften görülüyor ki, Ehl-i Beyt olarak bilinmesi ve hakları korunması gerekli kişiler bu hadis-i şerifte ismi zikredilenler ve bunların soylarından gelenlerdir.
İslam tarihinde Hz. Hasan Efendimiz’in neslinden gelenlere Şerif, Hz. Hüseyin Efendimiz’in soyundan gelenlere Seyyid denilmiştir.
Yukarıda zikredilen ayeti kerime ve daha sayısız hadis-i şerif dikkate alınarak bunlar Evlad-ı Resul olarak kabul görmüş ve kendilerine saygı ve sevgi göstermek Resulullah Efendimiz’e (s.a.v.) ve dolayısıyla Ehl-i Beyt’e saygı ve sevgi göstermek olarak kabul edilmiştir. Diğer insanlar arasından farkedilmeleri, tanınmaları için yeşil sarık, yeşil cübbe giymeleri bir gelenek olmuştur. İslam tarihinde onların isimlerini ve soylarını tespit eden teşkilatlar kurulmuş, bu teşkilatların başına yine Seyyidlerden kaymakamlar atanmış bunlara Nakîbü’l Eşrâf denmiştir. Nakîbü’l Eşrâflar, Seyyidlere, Seyyidlik beratının verilmesi, askerlik ve örfî vergi muafiyetlerinin uygulanması, sadaka almaları haram kılındığı için devlet tarafından kendilerine tahsisat bağlanması, lehte ve aleyhte vuku bulan davalara müdahil olunması, gibi konularda ...
Yazının tamamını dergimizden okuyabilirsiniz.
.jpg)
.jpg)
