Duvar ve Deli / Gonca Asilkan

Bakmayın yüzüme duvarlar, gözsüz, kör gözünüzle
Konuşmayın artık hem de soğuk, sessiz sözünüzle
Konuşturmayın da beni, asla, benzeyemem ben size
Ben, evet ben, yine ben, bak gülüyorum halinize

Çünkü ben, çünkü ben deliyim, Allah delisi...
Yüzlerce, binlerce, ben var içimde sanki.
Biri ben, öteki yine ben, daha öteki de ben
Benlik delisi, bin benli, bir deliyim ben.

Anladık, zikirdesiniz, ama şuursuz şuurunuz
Zakirde olsanız lâkin, çamur oğlusunuz
Bin benli, deli berilerim ölürse bir bir
İşte, işte! O an, bakın görün nasıl olurmuş zikir

Zikredip, zikredip durun, yaradan zikretmez ki sizi
Ama bakın, utancından benlerimden bir ben geberdi
Ah! Ah utansalar da sizden, ne olur hep geberseler
Hiç olmazsa siz, duvarlardan, zelilliğim giderdi.