Çok yönlü bir kavram olan modernite, insana fiilen, içinde pragmatizm olmayan bir alan bırakmadı. Karşılığında pragmatizm olmayan ya da olamayacak bir eylem de bırakmadı. Bazen iyi bazen kötüyü tercih eden insan, kendini pragmatik bir köleliğe kodlamakla, adeta kötülüğü kullanışlı bir hale, rutin bir eyleme dönüştürdü. Aklî kodlamaların saf dışı edildiği bir akılsızlık hali hâkim… Negatifliğe, kötülüğe “bile bile lades” cinsinden bir aymazlık var. İradenin kullanılamayıp aklın iptal olduğu bir dünya bu… Psikiyatrinin disiplinleri adına hiçbir fakültede iradeye yer yok…
Popüler kültür ise tam bir katalizör. Emr-i bi’l ma’ruf yapılmayan bir ortamda, çağın dilsiz dili size bir şeyler söylerken, bu sahipsizliğe insan ruhunun “dur!” demeye mecali kalmamış… Çağı okuyamayanlar, teslim olduklarını fark etmedikleri bir esaretin yayıcısı olmaktan öteye geçemiyor… Popüler kültürün süreç olarak gerçekleştirdiği bu değişikliğin bir ihtilal keskinliğinden farklı olduğunu kim söyleyebilir? Önüne geçemiyorsunuz, sizi etkilemeye devam ediyor, dediğini yaptırıyor… Modern kölelik adı altında bir “tarzı” da var… Gücünü sizden alıp, aklınızı, ruhunuzu, bedeninizi esir ediyor. Bir bağımlılık türü… Unutulan değerlerin üzerine inşa edilen “temelsiz” bir dünya bu… Silahlı tahakküm olmaksızın bir teslimiyet, modernizm tarafından “tulum çıkartılmış” bir galibiyet… Kim planlıyor, nasıl yapıyor, ne kadar süreye yayılıyor, hangi sektörler üzerinden dizayn ediliyor, görevlileri kim, hangi eğitimi alıyorlar, maşaları kimler, kim çanak tutuyor, kim teşne? Bütün bu çabaların bir hedefe yönelik olmadığını düşünmek, komik ötesi komik… İnsanların bu denli darmadağın hale gelmesinin bildiğimiz ya da bilmediğimiz bir kısım sebepleri olmalı…
Popüler kültürün alıp götürdüklerini dağdan çoban getirterek geri alabilir misiniz?
“Popüler kültürün süreç olarak gerçekleştirdiği bu değişikliğin bir ihtilal keskinliğinden farklı olduğunu kim söyleyebilir?” demiştik… Çekoslovakya bağımsızlığına ka...
Yazının tamamını dergimizden okuyabilirsiniz.
.jpg)
.jpg)
