Anne dışarıya çıkabilirmiyim.
-Hayır oğlum.
-Anne lütfen bütün arkadaşlarım çıkmış.
- Hayır dedim daha yeni iyileştin. Üstelik dersin bitmedi
-Anne bir kenarda dururum onlara hakemlik yaparım. Hiç terlemem.
-Geçen de öyle demiştin ama geldiğinde sırılsıklamdın. Daha ilaçların bitmedi yavrum.
-Anne bak söz veriyorum. Sen çağırınca hemen gelirim. Hatta saat tut bak tam bir saat sonra burdayım.
-Bir saat çok, bu havada yarım saat belki.
-Yaa anne yarım saatte ancak üstümü giyinir, aşağı inerim. Bari 55 dk. olsun.
-Tamam 45 dk. olsun.
-İyi tamam git başımdan. Ama üstünü iyi giyin, şapkanı tak. Tam vaktinde evde ol. Yoksa bir daha izin vermem haa. Bana bak yeniden hasta olursankarışmam. Doktora moktora da götürmem ona göre.
Ve çocuk ok gibi fırlamıştır bile. Annenin sözlerinin sonunu duymamıştır bile. Zafer naralarıyla arkadaşlarının arasına karışır. Her seferinde böyle olur çünkü annesini ikna etmek, dediğini yaptırmak onun için alışılagelmiş bir şeydir. Anne ise bir kez daha yenilmiştir. Öfke, kararsızlık, pişmanlık duyguları birbirine karışmıştır beyninde. Bir taraftan işine devam ederken bir taraftan da söylenir.
Ben miyim büyük, bu mu? Her istediği olsun istiyor. Olmayınca çıldırıyor. Dediğini yaptırana kadar uğraşıyor. Nasıl çocuk bunlar ?....
Çocuğu olan her insanın mutlaka yaşadığı sahneler bunlar. Ve Çin İşkencesi gibi bir şey. Defalarca karar alırsınız ama hep ya yumuşak kalbinize ya kararsızlığınıza, dolayısı ile çocuğunuza yenik düşersiniz. Onun istediğini yaparsınız. Çünkü çocuğunuz sizi çok iyi tanıyor. Tabiki fikrini değiştirebilirim. tek yapacağım şey; evet dedirene kadar yalvarmak. yakarmak. söylenmek hatta ağlamak ve onu bezdirmek.
Peki bu kısır döngüden nasıl çıkılır ? Sizi yiyip bitirmesine nasıl engel olabilirsiniz?İşte size uygulanmış bir kaç önemli madde:
Öncelikle çocuğunuzu dinleyin.Dinlemeden evet yada hayır demeyin.Ardındanda cevap vermekte acele etmeyin .:Tatlım bana düşünmem için biraz süre verebilimisin :?deyip cevabınız konusunda daha güven içinde olabilirsiniz .3.adım olarak ise verdiğiniz cevaba önce kendiniz inanın .Evet yada hayır demenin ardında ne kadar durabiliyrsunuz ?Yarım saat içinde kararınızı değiştirmeyeceğinizden emin misiniz?Eğer kapıyı aralık bıraktıysanız çocuğunuz onu sonuna kadar zorlayacaktır .
Tabiki katı, kuralcı bir ebeveyn olalım.kararımızı hiç bir şekilde değiştirmeyelimdemiyoruz .istisnai durumlarla çocuğumuzun bizi zorlaması arasındaki farkı ayırt etmeliyiz.Adaletli olup öne sürülen nedenleri dinledikten sonra kararımızı değiştirdiğimiz durumlar olabilir.
Saygılı bir şekilde nedenlerini sıralayan çocuğa esnek olamamız normaldir.Böyle durumlarda yeniden inceleme yapıp kararınızı değiştirdiğinizi ona açıkca belirtmelisiniz .
Son olarak ise bu kararları aldıktan ve uygulamaya başladıktan sonra gireceğiniz duygusal dönemi yaşamaya hazırlıklı olun .Zorlanacağınızdan emin olun . Önünüzde iki yol oldugunu bilin.ya hemen pes edecek ve hayatınız boyunca bu mücadeleyisürdürecek ve kendinize bazen kızarak çoğu zaman acıyarak devam edeceksiniz yada sıkı duracak.ayağınızı yere saglam basıp dişinizi sıkacak ama sonuçta başarıya ulaşacaksınız . Seçim sizin