“Allah’ın sana verdiği şeylerde ahiret yurdunu ara. Dünyadan da nasibini unutma. Allah’ın sana iyilik yaptığı gibi sen de iyilik yap ve yeryüzünde bozgunculuk isteme. Çünkü Allah, bozguncuları sevmez.” (el Kassas,28/77)
Bu ayetinde işaret ettiği gibi İslam dini müntesiplerine dünya ahiret dengesini korumalarını emreder. Yani insanoğlu, ihmal etmeden iki âlemin de haklarını gözetmek zorundandır. Zaten dünya ve ahiret işleri iç içe geçmiş durumda, birbirinden bağımsız düşünülmüyor. O nedenle birisini diğerinden tamamen ayırmaya kalkan Müslümanlar aşırılığa kaçmış olarak yukarıdaki ayette olduğu gibi Rabbimiz tarafından ciddi olarak uyarılırlar. Evliyanın büyüklerinden olan Abdulhakim el- Hüseyni de (k.s.) bir sohbetlerinde bu ayetin tefsiri mahiyetinde güzel bir söz söylemiştir: “Yalnız dünyası için çalışan delidir. Tamamen Ahirete yönelip dünyayı ihmal eden de eblehtir.” Dolayısıyla, iki yerden birinde ifrata düşen kişiler hem ayetlerin ve hadislerin hem de akl-ı selimin dışına çıkmış olurlar.
Evet, iki tarafın da hakkını korumak ve gözetmek lazım. Ama bu meselede Müslümanlar orta yolu bulmada ciddi olarak zorlanıyorlar. İkisini bir arada gözetirken her birisine hakkını vererek yaşamak, ilim sahibi olmakla beraber, akl-ı selim ve basiret sahibi olmayı da gerekli kılıyor. Bu ayeti dünya ve ahirete eşit zaman ayırın, ikisinin hakkını eşitleyin şeklinde anlamak da hata. Bu hata halkımız tarafından çok yapılıyor. Büyüklerden rivayet edilen güzel söz var ki; bu konuya iyi bir açıklama getirip insanın ufkunu açıyor. “Dünyaya dünyada kalacağın kadar, ahirete de ahirette kalacağın kadar çalış.” Evet, dünya hayatı ne kadar uzun yaşarsan yaşa, gelip geçici, ahiret ise akla hayale gelmeyecek bir şekilde sonsuz. Milyarlar, trilyonlar sene yaşıyorsun bitmiyor, düşününce insan hayrette kalıyor.
Ama genel olarak Müslümanların ahvaline bakınca görünen manzara tam tersi görünüyor. Sanki dünya hayatı ebedi de ahiret geçici gibi. İnsanlar gerçekten dünya haya...
Yazının tamamını dergimizden okuyabilirsiniz.
.jpg)
