“...(Ey Muhammed!) Onlara, Adem’in iki oğlunun haberini gerçek olarak oku. Hani ikisi de birer kurban sunmuşlardı da birinden kabul edilmiş, ötekinden kabul edilmemişti. Kurbanı kabul edilmeyen; ‘Andolsun seni mutlaka öldüreceğim.’ demişti. Öteki; ‘Allah, ancak kendisine karşı gelmekten sakınanlardan kabul eder.’ demişti.” (Mâide, 5/27)
“Her ümmet için, Allah’ın kendilerine rızık olarak verdiği hayvanlar üzerine ismini ansınlar diye kurban kesmeyi meşru kıldık. İşte sizin ilâhınız bir tek ilâhtır. Şu hâlde yalnız O’na teslim olun. Alçak gönüllüleri müjdele!” (Hac, 22/34)
Yukarıdaki ayetlerden kurban kesmenin ilk insan ve ilk Peygamber Adem aleyhisselam ile başladığını ve her peygamber ve onun ümmeti için de bu ibadetin devam edegeldiğini anlıyoruz. Adem aleyhisselamdan Hazreti Muhammed’e (s.a.v.) kadar devam edegelen dinlerin genel adı da İslam değil mi? Görüyoruz ki Hazreti Adem’le başlayan birçok ibadet kesintisiz son nebiye kadar ulaşmıştır. Son Peygamberin ümmeti olan bizlerin yaptığı kurban ibadeti ise Hazreti İbrahim’den gelir. Hazreti İbrahim, oğlu İsmail aleyhisselamı Allahu Teâlâ’ya kurban etmeyi nezreder (adar). Zaman gelince, kendisine bu ahdi hatırlatılır. Kur’ân-ı Kerîm’de bu olay şöyle anlatılır:
“Çocuk, kendisiyle birlikte koşup yürüyecek yaşa gelince İbrahim ona; ‘Yavrum, ben rüyamda seni boğazladığımı gördüm. Düşün bakalım, ne dersin?’ dedi. O da ‘Babacığım, emrolunduğun şeyi yap. İnşallah beni sabredenlerden bulacaksın.’ dedi. Nihayet her ikisi de (Allah’ın emrine) boyun eğip İbrahim de onu (boğazlamak için) yüz üstü yere yatırınca ona şöyle seslendik: ‘Ey İbrahim! Gördüğün rüyanın hükmünü yerine getirdin. Şüphesiz biz iyilik yapanları böyle mükâfatlandırırız. Şüphesiz bu apaçık bir imtihandır.’ Biz, (İbrahim’e) büyük bir kurbanlık vererek onu (İsmail’i) kurtardık. Sonradan gelenler arasında ona güzel bir ad bıraktık. İbrahim’e selam olsun. İyilik yapanları işte böyle mükâfatlandırırız. Çünkü o mü’min kullarımızdandı. (Saffat, 37/...
Yazının tamamını dergimizden okuyabilirsiniz.
.jpg)
